Περί Νοερᾶς καί Καρδιακῆς Προσευχῆς ΜΕΡΟΣ 5ο

21η. Προσεύχου, παιδί μου, διότι ἐκ τῆς προσευχῆς ἐξαρτῶνται τά πάντα καί γενικώτερα ἡ σωτηρία τῶν ψυχῶν μας. Ὅταν προσευχώμεθα μέ πόνον καί ταπείνωσιν, ὁ Θεός ἀκούει τήν προσευχήν μας καί κατά τό συμφέρον μας ἀνταποκρίνεται. Συμβαίνει πολλάκις τό θέλημα τοῦ Θεοῦ μετά τήν προσευχήν μας, νά ἐκφράζεται ἐν τῇ πράξει τελείως διαφορετικά ἀπό ὅ,τι προσευχήθημεν γενέσθαι· καί τοῦτο συχνάκις μᾶς πικραίνει, διότι δέν γίνεται τό ἰδικόν μας θέλημα, χωρίς νά ἐννοοῦμεν τό βάθος τῶν θείων κριμάτων καί ὅτι παρ᾿ ὅλην τήν διαφοράν τῆς ἐκφράσεως τοῦ θείου θελήματος ἀπό τό ἰδικόν μας θέλημα, ὁ Θεός ὡς παντογνώστης, κατεργάζεται τό συμφέρον μας ποικιλοτρόπως.

Διά τοῦτο, παιδί μου, ἄς ἐπισυνάξωμεν ὅλας τάς δυνάμεις τῆς ψυχῆς μας, πρός ἐγκαρτέρησιν καί ἐφαρμογήν τῆς μεγάλης ἀρετῆς, πού λέγεται Ὑπομονή.

22α. Δόξα εἰς τό ἅγιον ὄνομά Του, διότι Αὐτόν ἐγνωρίσαμεν καί λατρεύομεν κατά δύναμιν καί ἀποφεύγομεν τήν σύγχυσιν καί τήν ματαιότητα τοῦ αἰῶνος τούτου. "Δόξα τῷ Θεῷ, τῷ ἀγαπήσαντι ἡμᾶς καί λούσαντι ἡμᾶς ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν ἐν τῷ αἵματι Αὐτοῦ" (Ἀποκ. 1,5).

Γνώριζε, παιδί μου ὅτι, ὅταν ἡ καρδία σχολάζῃ ἐκ τῶν πραγμάτων τοῦ κόσμου καί ἀσχολῆται μέ τήν μελέτη τῶν θείων γραφῶν, φεύγουν οἱ μάταιοι λογισμοί, ὁ νοῦς περιορίζεται εἰς τήν ἐνθύμησιν τῶν θείων νοημάτων· δέν ἐνδιαφέρεται διά τήν παροῦσαν ζωήν, ἀλλά ἀπό τήν μεγάλην ἡδονήν τῆς συνεχοῦς μελέτης ὑψοῦται εἰς τόν Θεόν. Διά τῆς συνεχοῦς δέ ἐπικλήσεως τοῦ ὀνόματος τοῦ Θεοῦ, τό ὁποῖον γίνεται μέ τήν ἀδιάλειπτον εὐχήν, "Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με", ὁ ἄνθρωπος λαμβάνει αἴσθησιν τῆς ἄλλης ζωῆς, τοῦ μέλλοντος αἰῶνος καί τῆς εἰς τούς δικαίους ἀποκειμένης ἐλπίδος. Προγεύεται τό μεγαλεῖον ἐκείνης τῆς ζωῆς καί λέγει μετ᾿ ἐκπλήξεως: Ὦ βάθος πλούτου καί σοφίας καί γνώσεως τοῦ ἀνεξιχνιάστου Θεοῦ! Διότι ἡτοίμασεν ἄλλον κόσμον τόσον θαυμαστόν, διά νά εἰσαγάγῃ εἰς αὐτόν ὅλους τούς λογικούς καί φυλάξῃ αὐτούς εἰς τήν ἀτελεύτητον ζωήν.

23η. Τέκνα μου, την πνευματικήν εὐωδίαν ἐπιμεληθῆτε, τήν προσευχήν λέγω, αὐτήν τήν ἁγίαν συνομιλίαν μετά τοῦ Ἰησοῦ, πού παρέχει πλουσίως τάς εὐλογίας Αὐτοῦ. Ναί, παιδία τοῦ Πνεύματος, ταύτην ἀγαπήσατε ὁλοκαρδίως, ὅπως γίνετε ὅλοι εὐωδία χάριτος, ὥστε νά μοσχοβολᾶτε εἰς τούς πλησίον σας καί νά εἴπουν: "Ὄντως ὁ μοναχισμός ποιεῖ τούς μοναχούς νά εὐωδιάζουν ἀγγελικῶς διά πνευματικῆς χάριτος".

Λοιπόν μακράν ἀφ᾿ ὑμῶν τά βρωμερά πάθη ἔστωσαν, ὡς αἰτία δυσωδίας καί κακῆς ἐντυπώσεως.

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ

ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΥ

ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ

ΠΑΤΡΙΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΑΙ

ΕΚΔΟΣΙΣ:ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΦΙΛΟΘΕΟΥ

ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ