Περί Ὑπερηφανείας, Αὐτομεμψίας καί Ταπεινώσεως

Ἐάν ἀγωνισθῶμεν νά ἀποκτήσωμεν ταπείνωσιν, ἔνδυμα πολυτελέστατον ἐκληρονομήσαμεν· καί ἐάν ἀγάπην ἔχωμεν, κομψότατον τό παρεσκευάσαμεν· ἐάν δέ καί ὑπακοήν ἀπερίεργον ἐδώσαμεν εἰς τούς ἑαυτούς μας, μέ χρωματισμόν καί στιλπνότητα τό ὀμορφήναμεν· καί ἐάν προσευχήν ἀδιάλειπτον εἰργάσθημεν, εὐωδίαν πολυτελεστάτου μύρου τό ἐρραντίσαμεν· καί οὕτω πως τελειοποιήσαντες, τότε ἐνδυσάμενοι αὐτό θά παρουσιασθῶμεν μέ παρρησίαν καί μέ οὐρανίαν χάριν εἰς τό βῆμα τοῦ Χριστοῦ· καί τότε ὁ Κύριος τῆς δόξης θά ὀσφρανθῇ ὀσμήν εὐωδίας πνευματικῆς καί χαίρων θά μᾶς ἀνοίξῃ τούς ἀπείρους θησαυρούς τῶν χαρίτων· τότε ὄντως γεγόναμεν πλούσιοι!

Σύ, παιδί μου, κοίταζε μόνον τόν ἑαυτόν σου· σοῦ λείπει ἡ ταπείνωσις· ἡ ὑπερηφάνεια μέ τό πεῖσμα σοῦ φέρουν τούς λογισμούς αὐτούς, πού γράφεις· ἐάν ταπεινωθῇς, ἐάν κατηγορῇς εἰς ὅλα τά σκάνδαλα τόν ἑαυτόν σου καί ὅτι ἀπό ἐμπάθειάν σου τά ὑποφέρεις καί ὅτι ὁ Γέροντας καί οἱ ἀδελφοί δέν πταίουν, τότε ἀμέσως θά αἰσθανθῇς ἐλάφρωσιν ἀπό τούς λογισμούς καί θά ἔρχεται ἡ θεραπεία τῶν πληγῶν σου. Μέ ἄλλα μέσα μή περιμένῃς, δηλαδή τό νά ἀλλάξῃ ὁ Γέροντας ἤ οἱ ἀδελφοί, διά νά θεραπευθῇς ἐσύ· μάτην κοπιάζεις· τό κακόν θέλει πάταγμα ἀπό τήν ρίζαν, καί ἡ ρίζα του εἶναι ἡ ὑπερηφάνεια, ὁ ἐγωϊσμός, τό πεῖσμα, τό θέλημα, ὁ θυμός κ.λ.π. Ὅλα αὐτά μέ ἕνα φάρμακον θεραπεύονται καί τοῦτο εἶναι: Τό νά ρίπτῃς τό βάρος τοῦ σφάλματος καί τοῦ πειρασμοῦ εἰς τόν ἑαυτόν σου. Πάντοτε νά λέγῃς: "Ἐγώ πταίω· ἐγώ εἶμαι ἡ αἰτία· ἀπό τήν ἐμπάθειάν μου τά τραβῶ· κανείς ἄλλος δέν εἶναι ὁ αἴτιος τῶν κακῶν μου παρά ἐγώ ὁ τρισάθλιος".

Ναί, παιδί μου· αὐτή εἶναι ἡ ὑπεραλήθεια, ἡ γνησία πραγματικότης. Βάδιζε εἰς ὅ,τι σέ συμβουλεύω, βάδιζε ἐπάνω εἰς αὐτά καί θά ἴδῃς ὄντως ψυχικήν ὑγείαν καί θεραπείαν.

ΒΙΒΛΙΟ

ΠΑΤΡΙΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΑΙΙ

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ

ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΥ

ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ

ΕΚΔΟΣΙΣ: ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΦΙΛΟΘΕΟΥ

ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ