ΑΡΘΡΑ

19η. Διά τήν λύπην πού ἔχεις εἰς τήν ψυχήν σου ἕνεκεν τῶν ἁμαρτιῶν, καλόν εἶναι καί ὠφέλιμον· μόνον ὅταν σέ ὁδηγῇ εἰς τήν ἀπόγνωσιν, τότε εἶναι καθαρῶς δαιμονικόν. Ἀμέσως νά στρέφεσαι πρός τήν ἐλπίδα καί νά λέγῃς: «Ἐφ᾿ ὅσον μετανοῶ δι᾿ ὅλα, ἐλπίζω ὅτι ὅλα μοῦ εἶναι συγκεχωρημένα. Δέν ὑπάρχει ἁμάρτημα νικῶν τήν εὐσπλαχνίαν τοῦ Θεοῦ. Ὅσον μεγάλα...

15η. Εὔχομαι ἡ γλυκειά μας Παναγία νά σέ κάνῃ καλά κατ᾿ ἄμφω· νά μετριάζῃ τό πνεῦμα τῆς λύπης σου, νά σοῦ τό ἀντικαθιστᾷ μέ τό πνεῦμα τῆς παρακλήσεως δι᾿ Ἁγίου Πνεύματος.

Εἶ­πε Γέρων: «Γε­νι­κά οἱ πλη­ρο­φο­ρί­ες γιά τήν ζωή τῶν πα­λαι­ῶν πα­τέ­ρων εἶ­ναι πο­λύ λί­γες, για­τί πα­λαιά δέν ὑ­πῆρ­χε αὐ­τό τό πνεῦ­μα τῆς ἐ­ξε­ρε­ύ­νη­σης τῆς προ­σω­πι­κῆς ζω­ῆς. Ἦ­ταν ὁ κα­θέ­νας προ­ση­λω­μέ­νος στόν ἀ­γῶ­να του καί νά ἤ­ξε­ραν κά­τι οἱ ὑπο­τα­κτι­κοί, δέν τό ἔ­λε­γαν, τό κρα­τοῦ­σαν σάν μυ­στι­κό. Μόνο σέ μία...

8η. Διά πολλῶν θλίψεων θά σωθῶμεν, παιδί μου· διότι ποῖος ἅγιος ἡγίασε ἤ ἄνθρωπος ἐσώθη, χωρίς νά περάσῃ ἀπό τό καμίνι τῶν διαφόρων πικριῶν; ἄν ἐδῶ πικρανθῶμεν, ἐκεῖ, εἰς τόν ἄλλον κόσμον, ὁ Χριστός μας θά μᾶς γλυκάνῃ μέ τήν τόσον ὄμορφον βασιλείαν Του.

6η. ... Ἄς μή λησμονῶμεν, τέκνον μου, ὅτι ὅλοι οἱ ἅγιοι διῆλθον αὐτό τό καμίνι τῶν θλίψεων ὑπό διαφόρους μορφάς, συμφώνως ἕκαστος πρός ὅ ἐκλήθη ἐπάγγελμα.

5η. Εἰς ὅλας τάς περιστάσεις ἄνω ἔχε τό νοερόν ὄμμα τῆς ψυχῆς, ὅθεν καί ἡ βοήθεια θά ἔλθῃ.

Ἡ ἀγάπη τοῦ οὐρανίου Πατρός ἡμῶν εἴη μετά τῶν ὑμετέρων ψυχῶν, ἵνα διά ταύτης ζωογονούμενοι ποιήσητε καρπόν ὑπακοῆς εἰς τά ζωοπαρόχους Αὐτοῦ ἐντολάς. "Οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται" (Τιμ. 3,12). Ἐφ᾿ ὅσον δι᾿ ἀφοσιώσεώς σας εἰς τό ἀγγελικόν πολίτευμα ἀκολουθήσατε τόν Σωτῆρα Χριστόν, καθῆκον μέγιστόν ἐστιν τό ὑπομεῖναι τάς...

4η. Μή τά τροφοδοτῇς τά πάθη σου μέ τάς ὑποχωρήσεις, διά νά μήν ὑπομένῃς εἰς τό ὕστερον πόνους καί θλίψεις! Κοπίασον τώρα, ὅσον ἠμπορεῖς, διότι μέ τόν χρόνον, ὅταν τά πάθη δέν τύχουν ἐπιμελείας, καταλαμβάνουν θέσιν δευτέρας φύσεως καί «ἄντε τρέξε τότε νά τά κάνῃς καλά!» Ἐνῷ τώρα, ἐάν τά καταπολεμήσῃς νόμιμα καθώς σέ συμβουλεύομεν, θά ἐλευθερωθῇς...

Ἀγωνίζου, τέκνον, διότι ὁ δρόμος τοῦ Θεοῦ εἶναι στενός καί ἀκανθώδης, ὄχι φυσικῶς ἀλλά διά τά πάθη μας· καί ἐφ᾿ ὅσον θέλομεν νά ἐκριζώσωμεν ἀπό τήν καρδίαν μας τά πάθη, τά ὁποῖα εἰκονίζονται ὡς ἀκανθώδεις ριζίδες, διά νά φυτεύσωμεν χρήσιμα φυτά, φυσικῶς θά κοπιάσωμεν πολύ καί τά χέρια μας θά αἱματώσουν καί τό πρόσωπόν μας θά ἱδρώσῃ· ἐνίοτε θά μᾶς...

ι΄. Τότε ἔχει ἀξίαν ἡ ὑπακοή, ὅταν κόβεται τό θέλημα μέ πόνον καί κόπον· διότι αἱ συνήθειαι εἰς τά πάθη παρομοιάζονται ὡσάν τάς ρίζας, ὅπου ἔχουν ἀγκάθια καί ὅποιος θελήσῃ νά ξερριζώσῃ τάς τοιαύτας ρίζας, φυσικά θά πονέσῃ, θά ἀγκιλωθῇ καί θά τρέξουν τά χέρια του αἷμα· τοιουτοτρόπως καί εἰς τήν ἐκρίζωσιν τῶν κακῶν συνηθειῶν χάριν ὑπακοῆς πρός...