Περί Κόσμου καί Οἰκείων Μέρος 1ο
Ἄγγελος Θεοῦ, παιδί μου, νά σέ παρακολουθῇ καί νά σοῦ δείχνῃ τόν δρόμο τοῦ Θεοῦ καί τῆς σωτηρίας σου. Ἀμήν· γένοιτο. Εὔχομαι ὁ Θεός νά σοῦ δίδῃ τήν ὑγείαν τῆς ψυχῆς σου, διότι αὕτη εἶναι χάρισμα υἱοθεσίας, πού τό λαμβάνουν ἐκεῖναι αἱ ψυχαί, ὅπου ὁλοκληρωτικῶς ἔχουν δοθῆ εἰς τήν λατρείαν καί ἀγάπην τοῦ Θεοῦ.
Ὁ κόσμος τήν νεότητα τήν ἕλκει μαγνητοειδῶς· πολλήν δύναμιν ἔχουν τά τοῦ κόσμου εἰς τήν νεοφώτιστον ψυχήν, πού τώρα ἤρχισε νά βλέπῃ τόν προσανατολισμόν της καί τόν σκοπόν τῆς ζωῆς καί τό καθῆκον πού τήν καλεῖ.
"Ἡ (ἀγάπη) φιλία τοῦ κόσμου, ἔχθρα τοῦ Θεοῦ ἐστίν· ὅς ἄν οὖν βουληθῇ φίλος εἶναι τοῦ κόσμου, ἐχθρός τοῦ Θεοῦ καθίσταται" (Ἰακ. 4,4). Ὁ Θεός τάς ἀπολαύσεις τάς ἔχει ἀποταμιεύσει εἰς τήν αἰωνιότητα, καθ᾿ ὅτι καί Αὐτός καί ἡ ψυχή μας εἶναι αἰώνιος. Δέν ἔχουν οὐδεμίαν σύγκρισιν αἱ ἡδοναί τοῦ κόσμου μέ τά ἁγίας καί ἁγνάς ἡδονάς τοῦ Θεοῦ.
Αἱ ἡδοναί τοῦ κόσμου ἀποκτῶνται μέ κόπους καί ἔξοδα καί μετά τήν ὀλιγόστιγμον ἀπόλαυσιν ἀκολουθοῦν ποικίλαι συνέπειαι, ὁπότε καταχρηστικῶς λέγονται ἡδοναί. Αἱ τοῦ Θεοῦ ὅμως δέν ἔχουν τοιαύτας συνεπείας, διότι αἱ πνευματικαί ἡδοναί κάτω εἰς τήν γῆν εἶναι ἀπαρχή διά μίαν αἰώνιον σειράν ἀπολαύσεων καί ἡδονῶν εἰς τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ. Ἐνῷ ἀντιθέτως ὁ φθαρείς εἰς τάς τοῦ κόσμου ἀπολαύσεις, ὑποχρεώνεται νά ὑποστῇ μίαν αἰώνιον καταδίκην μέ τόν ἀρχικόν ὑποκινητήν τῆς διαφθορᾶς, τόν διάβολον.
Ὁ χρόνος τῆς ζωῆς μας, παιδί μου, μᾶς ἐδόθη ὡς χρῆμα διά νά ἐμπορευθῶμεν ὁ καθείς τήν σωτηρία του καί ἀναλόγως τοῦ ἐμπορίου, πού θά πραγματευθῶμεν ἤ θά πλουτίσωμεν ἤ θά πτωχεύσωμεν. Ἐάν τό χρῆμα τοῦ χρόνου τό ἐκμεταλλευθῶμεν εἰς τό ἐμπόριον τῆς αὐξήσεως τοῦ πνευματικοῦ πλούτου, ὄντως ἐσόμεθα ἔμπειροι ἔμποροι καί θά ἀκούσωμεν τῆς μακαρίας φωνῆς: "Εὖ, δοῦλε ἀγαθέ καί πιστέ! Ἐπί ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπί πολλῶν σέ καταστήσω· εἴσελθε εἰς τήν χαράν τοῦ Κυρίου σου" (Ματθ. 25,23).
Μετά τό πέρας τῆς ζωῆς μας, ἀπό τόν καθένα μας θά ζητηθῇ ἀκριβής λογαριασμός, πῶς καί ποῦ ἐξοδεύθη τό χρῆμα τοῦ χρόνου, καί ἀλλοίμονον ἄν τό ἐσκορπίσαμεν εἰς κινηματογράφους, εἰς διασκεδάσεις, εἰς διαφθοράς, εἰς μάταια ὄνειρα, εἰς ἀπολαύσεις σαρκικάς. Τότε ποία ἀπολογία θά ἠμπορέσῃ ἡ δεμένη μας γλῶσσα νά προφέρῃ, ἤ πῶς θά δυνηθῇ νά ἄρῃ τά ὄμματα νά ἰδῇ τόν Χριστόν μας, ὅταν Ἐκεῖνος ἀπαριθμήσῃ τάς ἀπείρους εὐεργεσίας, τά ὁποίας ἡ ἄπειρος ἀγάπη Του ὑπερεκένωσεν εἰς ἡμᾶς;
Τώρα πού ἔχομεν καιρόν, τώρα ὅπου τό χρῆμα δέν ἐξοδεύθη ὅλον καί τό ἔχομεν εἰς τήν διάθεσίν μας, ἄς σκεφθῶμεν συνετά καί τόν ἀλήτην κόσμον, πού ζητεῖ νά μᾶς το κλέψῃ, ἄς τόν ἀπωθήσωμεν ὡς βρωμερόν τεθνηκότα κύνα καί ἄς δράμωμεν νά ἀγοράσωμεν μέ τό χρῆμα ἔργα πολύτιμα, τά ὁποῖα ὅταν τό δοκιμάσῃ τό πῦρ, θά εὑρεθοῦν λαμπρότατα, ἄξια δῶρα εἰς τόν Ἅγιον Θεόν μας, πρέποντα νά τεθοῦν πρός διακόσμησιν εἰς τήν ἁγίαν Ἱερουσαλήμ τοῦ Οὐρανοῦ. Ὄχι ἄχυρα νά ἀγοράσωμεν, δηλαδή ἔργα σκότους καί κολάσεως ἄξια, διότι σύν αὐτοῖς καί ἡμεῖς θά συγκατέλθωμεν εἰς τό αἰώνιον πῦρ τῆς κολάσεως, ὅπου ἡ μᾶζα τῶν καταχραστῶν τῶν τοῦ Θεοῦ δωρεῶν θά ἀπολαμβάνουν ὅ,τι ἔσπειραν!
Σύ δέ σπεῖρε ἔργα καλά μετά δακρύων καί θά θερίσῃς ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς δράγματα ἀπολαύσεως αἰωνίου ζωῆς!
2α. Θελκτικός κατ᾿ ὄψιν ἐστίν ὁ κόσμος· ἡμεῖς ὅμως, διά νά τόν ἐμπαίξωμεν, πρέπει νά γίνωμεν μωροί, ἵνα σοφοί γενώμεθα κατά Θεόν. "Ἡ ἀγάπη τοῦ κόσμου, κατά τόν Παῦλον, ἔχθρα εἰς τόν Θεόν ἐστί καί ὁ ἀγαπῶν τόν κόσμον γεγύμνωται τῆς τοῦ Θεοῦ ἀγάπης".
Ἡμεῖς ἐκλήθημεν διά τήν κατάκτησιν τοῦ Οὐρανοῦ· πρόκειται διά μίαν αἰώνιον κληρονομίαν, κληρονομίαν ὁλοκλήρου τοῦ Θεοῦ· "Πάντα γάρ ἀπέδωκας ἡμῖν". Ὤ, βάθος πλούτου καί σοφίας καί γνώσεως Θεοῦ! Τί γάρ ἐδώκαμεν εἰς τόν Θεόν, ἵνα χαρίσῃ εἰς ἡμᾶς τήν ἀπέραντον Αὐτοῦ βασιλείαν; Τάς κακίας μας; Τάς ἀσεβείας μας καί γενικῶς τά ἄπειρα εἰς μέτρον καί ἐνοχήν σφάλματά μας; Ὁμολογοῦμεν τήν χάριν, οὐ κρύπτομεν τό ἔλεος.
Ἄς ἀγωνισθῶμεν· βραβεῖα αἰώνια ἀπόκεινται εἰς τούς ἀγωνιστάς· τρέχε ὀπίσω καθαρότητος βίου· σπεῦδε μακρῦναι τόν κόσμον ἐκ τῆς διανοίας σου καί πλησίασε τήν καρδίαν σου εἰς τόν ἄνω κόσμον, ὅπου βασιλεύει ἡ αἰώνιος χαρά, ἡ εἰρήνη, ἡ μακαριότης.
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ
ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΥ
ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ
ΠΑΤΡΙΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΑΙ
ΕΚΔΟΣΙΣ: ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΦΙΛΟΘΕΟΥ
ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ