Περί Ὑπερηφανείας, Αὐτομεμψίας καί Ταπεινώσεως

Ἐπειδή ἔχομεν φανερά, εἴτε χωρίς νά τό καταλαβαίνωμεν, κρυμμένην ὑπερηφάνειαν, θέλοντας ὁ Θεός νά μᾶς καθαρίσῃ ἀπό αὐτήν τήν δυσώδη κατάστασιν, ξεσηκώνει φουρτούνα διά νά πετάξῃ ὅλα τά "κατακάθια", πού μαζεύτηκαν ἐν καιρῷ ἀμελείας ψυχῆς κυρίως.

Εἰς τήν θάλασσαν πετοῦν, ἰδίως εἰς τά λιμάνια, ὅλα τά σκουπίδια καί ἀκαθαρσίας, καί ἐάν ἔλειπαν αἱ φουρτοῦναι, ἡ θάλασσα θά ἐγίνετο πηγή λοιμικῶν νόσων· ἀλλά τό ὅτι ἡ θάλασσα εἶναι καθαρή καί ὑγιεινή τό ὀφείλει εἰς τάς κατά καιρούς φουρτούνας.

Πνευματικῶς δέ τό αὐτό συμβαίνει καί μέ τήν ψυχήν μας, μέ τήν ψυχικήν μας θάλασσαν. Μαζεύονται ἀκαθαρσίαι σιγά - σιγά ἀπό τά διάφορά μας πάθη καί ἀπροσεξίας, ρίπτει καί ὁ διάβολος τά ἰδικά του· ἐμεῖς δέ δέν βλέπομεν πόσαι ἀκαθαρσίαι ἐμαζεύθησαν. Ὁ Θεός ὅμως γνωρίζει καί θέλοντας νά μᾶς καθαρίσῃ, ξεσηκώνει φουρτούναν ἀνάλογον μέ τό μάζωμα τῶν ἀκαθαρσιῶν καί τοιουτοτρόπως καθαρίζει τήν ψυχικήν θάλασσαν. Ἐνίοτε βλέπομεν μετά τόν πειρασμόν, ὅταν μέ ὑπομονήν τό περάσωμεν, ἀνάλαφρην τήν ψυχήν μας, γαληνεμένην καί χαρούμενην.

Χρειάζεται καί ἐκ μέρους μας προσοχή, νά μή μαζεύωνται ἀκαθαρσίαι, διά νά μή χρειάζωνται καί ἀνάλογοι φουρτοῦναι.

Ξεσηκώνονται καί εἰς τούς ἁγίους φουρτοῦναι, ἀλλά ἄλλης φύσεως· ἐκεῖναι ἔχουν ἄλλον σκοπόν· τό πότε νά τούς βοηθήσῃ ὁ πειρασμός νά γίνουν περισσότερον ἅγιοι ἤ πρός δόξαν των πιό μεγάλην ἤ ἄν πρόκειται νά δοξάσουν τόν Θεόν πιό πολύ ἤ περί ὀρθοδοξίας τρικυμίαι κ.λ.π.

Πρόσεχε, παιδί μου, νά ἔχῃς ταπείνωσιν πολλήν· ὑπακοήν εἰς τάς σύμβουλάς τοῦ Γέροντος· ἀγάπην γενική καί νά μή πιστεύῃς τόν λογισμόν σου ποτέ, ἀλλά νά ἀκολουθῇς πιστῶς τάς ὑποδείξεις τοῦ Γέροντός σου.

Ποτέ μή ξεθαρρεύσετε εἰς τόν ἑαυτόν σας· ποτέ μή παραδεχθῆτε λογισμόν ὅτι εἶσθε καλοί καί ἐνάρετοι. Μέμφεσθε τόν ἑαυτόν σας, κατηγορεῖτε τόν ἑαυτόν σας μέσα σας, ὅπως θανατώσετε τό ἐγώ, τό ὁποῖον εἶναι τό τεῖχος, πού φράζει τόν ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, τόν Χριστόν, ὥστε νά μή φθάνουν αἱ ἀκτῖνες, διά νά φωτισθῇ ὁ νοῦς μας εἰς τήν θεογνωσίαν καί εἰς τήν αὐτογνωσίαν.

Τήν ταπείνωσιν εἰς πάντα ἀγαπήσατε, διότι τό παράδειγμα μᾶς τό ἐδίδαξεν ὁ Ἰησοῦς μας· πότε; Ὅτε διεζώσθη τό λέντιον καί ἔνιψε τούς πόδας τῶν μαθητῶν Αὐτοῦ καί εἶπε: "Γινώσκετε τί πεποίηκα ὑμῖν;" (Ἰωάν. 13,12). Δηλαδή, ὅπως ἐγώ ἐταπεινώθην νίψας τούς ὑμετέρους πόδας, οὕτω καί ἐσεῖς ὀφείλετε νά ταπεινώσεσθε ὁ εἷς εἰς τόν ἄλλον.

ΒΙΒΛΙΟ

ΠΑΤΡΙΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΑΙΙ

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ

ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΥ

ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ

ΕΚΔΟΣΙΣ: ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΦΙΛΟΘΕΟΥ

ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ